O minimalismo está ben, as liñas sobrias, iso de menos é máis…
Bueno, xa tivo o su momento.
Pero en Nadal non. O Nadal gústanos excesivo, gústanos cheo, espléndido, rebosante. Gústanos a mirada dos nenos incapaces de abarcar toda a cabalgata, os sorrisos enormes, as mesas repletas de doces, os ramos de flores grandes, as familias reunidas, as rúas iluminadas, os amigos poñéndose ao día, as noites de viño e risas, os fuegos artificiais.
O Nadal gústanos maximalista.